หน้าเว็บ

วันอาทิตย์ที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2554

กฎหมายลาให้กำเนิดลูกที่น่ารู้

มาตรา๔๑ให้ลูกจ้างซึ่งหญิงมีท้องมีสิทธิลาสำหรับให้กำเนิดบุตรบุตรท้องหนึ่งไม่เกินเก้าสิบวัน
วันลาตามวรรคหนึ่งให้นับวันรวมวันหยุดที่มีในระหว่างวันลาด้วย
การลาตามบทบัญญัติดังกล่าวข้างต้นมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ลูกจ้างหญิงซึ่งมีท้องมีสิทธิลาสำหรับการบุตรและอยู่ดูแลเลี้ยงบุตรรวมทั้งการลาสำหรับการเตรียมตัวในการคลอดลูกบุตรด้วยการลาสำหรับการบุตรนี้จะลาก่อนให้กำเนิดบุตรหรือหลังก็ได้และไม่ถือว่าวันลาดังกล่าววันลาป่วย(มาตรา๓๒วรรคท้าย)ในการลาบุตรลูกจ้างหญิงจึงน่าจะระบุให้ชัดเจนว่าเป็นการลาคลอดบุตรบุตรหรือลาป่วยถ้านายจ้างมีใบแบบพิมพ์ในการลาควรแยกใบลาทั้งสองประเภทนี้ไว้ต่างหากจากกันในกรณีที่ลูกจ้างหญิงมีอาการแพ้ท้องต้องหยุดพักหรือต้องไปตรวจครรภ์เป็นระยะเวลาถี่ๆตอนที่ใกล้จะให้กำเนิดทารกถ้าลูกจ้างหญิงระบุไว้ชัดเจนแจ้งว่าลาเพื่อให้หรือลาป่วยก็คงไม่มีปัญหาส่วนค่าจ้างนั้นมาตรา๕๙กำหนดให้นายจ้างจ่ายค่าจ้างให้แก่ลูกจ้างที่ลาเพื่อให้คลอดบุตรเท่ากับค่าจ้างในวันทำงานตลอดระยะเวลาที่ลาแต่ไม่เกิน๔๕วัน
ตัวอย่างคดีเกี่ยวกับการลาคลอดบุตรบุตร
คำพิพากษาฎีกาที่๑๖๑๒/๒๕๓๐สถานประกอบการแห่งหนึ่งมีการแจ้งข้อเรียกร้องมีการเจรจาระหว่างผู้แทนนายจ้างและผู้แทนลูกจ้างและได้ดำเนินการตามขั้นตอนของกฎหมายแรงงานสัมพันธ์ตลอดมาจนตกเป็นข้อพิพาทแรงงานที่ตกลงกันไม่ได้นายจ้างได้ใช้สิทธิตามกฎหมายแรงงานสัมพันธ์ด้วยการแจ้งปิดงานตั้งแต่วันที่๑๕เมษายนครั้นวันที่๒๕พฤษภาคมนายจ้างกับลูกจ้างก็ตกลงกันได้นายจ้างจึงเลิกการปิดงานลูกจ้างกลับเข้าทำงานตามปกติลูกจ้างหญิงคนหนึ่งของสถานประกอบกิจการดังกล่าวได้คลอดบุตรบุตรในวันที่๒๙เมษายนซึ่งอยู่ในระหว่างช่วงที่นายจ้างปิดงานเมื่อนายจ้างเลิกปิดงานลูกจ้างอื่นกลับเข้าทำงานตามปกติแล้วลูกจ้างรายนี้ยังคงไม่ไปทำงานเนื่องจากคลอดลูกบุตรไปทำงานเมื่อวันที่๒๙พฤษภาคมหลังจากให้กำเนิดบุตรแล้ว๑เดือนเต็มโดยลูกจ้างดังกล่าวไม่ได้ยื่นใบลาให้กำเนิดทารกต่อนายจ้างตามระเบียบลูกจ้างรายนี้ฟ้องเรียกค่าจ้างในระหว่างการคลอด(ตามกฎหมายฉบับเดิม)ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าการปิดงานของนายจ้างนั้นเป็นการใช้สิทธิตามกฎหมายแรงงานสัมพันธ์การที่ลูกจ้างคลอดบุตรในที่นายจ้างปิดงานนั้นแม้ลูกจ้างจะมิได้คลอดลูกบุตรก็จะไม่ได้ไปทำงานให้แก่นายจ้างตั้งแต่วันที่๒๙เมษายนซึ่งให้เป็นวันให้กำเนิดบุตรจนกระทั่งถึงวันที่๒๔พฤษภาคมอันเป็นวันสุดท้ายที่นายจ้างปิดงานนายจ้างจึงไม่มีหน้าที่ที่จะต้องชำระค่าจ้างให้ลูกจ้างสำหรับเวลาระยะเวลาดังกล่าวแต่ในหลังคือตั้งแต่วันที่๒๕พฤษภาคมซึ่งวันที่นายจ้างเลิกปิดงานแล้วจนถึงวันสุดท้ายที่ลูกจ้างกลับเข้าทำงานคือวันที่๒๙พฤษภาคมลูกจ้างก็มิได้ยื่นใบลาคลอดตามระเบียบเกี่ยวกับการลาของนายจ้างลูกจ้างจึงไม่มีวันลาให้กำเนิดทารกอันจะพึงมีสิทธิได้รับค่าจ้างตามกฎหมาย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น